3 lata temu uznałem ten film za nieporozumienie, ale to była zupełnie inna rzeczywistość, jeszcze przed takimi hitami polskiej kinematografii jak Ciacho, Bitwa warszawska czy Weekend.
W trakcie dzisiejszego seansu zreflektowałem się i zauważyłem że nawet znienawidzona przez mnie Marta Żmuda Trzebiatowska wypada dużo naturalniej od późniejszych produkcji z jej udziałem. Zwłaszcza jej głos - taki dziewczęcy, zupełnie nie podobny do tego sztucznego ĘĄ bułkę prze bibułkę udając wielką damę, ale nadal scena wspólnego płaczu z M. Schejbal jest dla mnie żenująca i okropnie zagrana.
Piotr Adamczyk - on zawsze sobie poradzi, ale marnuje się przez to rozmienianie. W naszym kraju nie ma produkcji aby mogł pokazać swój potencjał na szerszą skale.
Beata Tyszkiwicz - ona zawsze była aktorką jednej roli. Jest w swoim żywiole i rola nie jest dla niej zbyt trudna do zagrania.
Sławomir Orzechowski - "Dajcie wy mi święty spokój" ;)
A najlepszy w filmie nadal jest dla mnie Albert - najlepszy kumpel do wspólnego picia dużo lepszy od lustra
Produkcja lekka i odrealniona. I te zakamuflowane reklamy na każdym kroku plus finał z Lechem Wałesa na plaży przebija każdy proszek do prania, auto czy RMF FM Ten film ujdzie, ale tylko ujdzie. Tego typu filmów jest pełno na ekranach telewizorów i po prostu trzeba to przerwać, bo już teraz internauci sobie robią jaja że scenariusz i obsade polskiego filmu zna się jeszcze zanim pojawi się pomysł na realizację i zreżyserowanie go. .