Jak ogólnie wiadomo, polskie filmy mają przeważnie słabe notacje. Wszędzie. Powodem tego jest etykietka: POLSKA. Nie kłam kochanie, nie jest złym filmem. Fabuła jest praktycznie odzwierciedleniem setek produkcji amerykańskich, które cieszą się niemałym powodzeniem. Śmiem twierdzić, że nie różni się niczym, może za wyjątkiem aktorów, którzy są niestety średniej klasy. Adamczyk - polski casanova, Trzebiatowska - polska diva. Niestety ich przekonania są błędne. Polskich komedii romantycznych nie da się praktycznie od siebie odróżnić przez to, że w każdej produkcji są te same twarze. Ale nie mowa tu o aktorach. Nie kłam kochanie, to dobry film na wieczór, który się z przyjemnością ogląda. Jeśli ktoś preferuje amerykańskie komedie, ta będzie się różniła jedynie językiem, gorszą grą aktorską i niesłusznie zaniżoną oceną.